huzurun dikeni de varmış

07.12.2003

huzurun dikeni de varmış, gülü seven için halihazırda bekleyen; sonsuz bir düzlükteyim-uzaktaki tepelikleri saymazsak, yemyeşille masmavinin ortasında salınıyorum ama bu kıymık! tedirgin edici, dilimdeki yara. yoğurdu üflemeli. kalem kağıdı arar oldum bu yabancılıkta, eski gözağrılarım... merhemim ve uyuşturucum... uyuşmuşluğumda dikenli tellerim; sınırdaki bekçilerim. ne oluyor çözmek zor, sınırlar keşfedilirken mayınlı araziye düşmüşüm sanki: kıpırdama, dur!


her şey yolunda böyleyken, ama beni durduran bir illüzyon değil gerçeğin ta kendisi. yıllarca uzaktan seyrettiğim, adına kelimeler sarf ettiğim-işte burada! tanıştığıma memnun oldum-ben de, ben de, ben de...çoğalacak bu gerçeklik. mitoz bir hengamede arasına alacak beni, "bizi yenemiyorsan, bize katıl", teslimat çok yakında, yapma!

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Annemsiz ilk doğum günü

Öyküler

41'den