her türlü iklim koşuluna alışık bünye

"zorunlu olmadıkça evden çıkmayın" uyarılarına hassasiyetle uyuyorum. "toplu taşıma araçlarını kullanın", zaten allahın emri. bir taşımlık canım var, onu da yollarda bulmadım. çoğunlukla herhangi bir taşıma aracına binmem ve yürürüm. bu karda kıyamette hiçbirini yapmıyorum tabii ki; oturuyorum. "ücretsiz izinlerdeyim, ta başından". kafa izni, ayak izni, kar izni... karda yürüyüp belli etme izini. o değil de gideceğimiz memleketlerde, bu kar kıyamet değil, gündelik hayat... dizlerime kadar yürüdüydüm birinde sabahın köründe otobüsten inip. sorun değil; her türlü iklim koşullarına alışık bünye, dağ bayır, dört duvar, çayır çimen ya da sadece bir ben. nerede olduğundan çok nasıl olduğun önemli. şimdi bu kar esaretinde tek başına olmak, nasıl koyardı... kar altında kalmaktan beter olurdu. ama sırf fotosunu çekeyim diye burnumu dışarı çıkarıp geri içeri giriyorum. içerisi, iyi.