disconnectus erectus

2000'lerin ilk 11'ini tamamladık. Bu kadroyla şampiyonluk zor. Yeni takviyeler lazım. Yeni yıllar transfer etmek; yeni bir hayat. Yapmaya çalıştığım bu: yeni bir hayat inşa ediyorum; "parmağımda yüzükler, kolumda bilezikler"... 11. yılda tezimi yazdım, top oynamaya devam ettim; havuz ve fransızca durdu ama tv5'te altyazılı filmleri anlamaya çalışıyorum; bazı esprileri yakalayıp güldüğüm bile oluyor. Tebessüm... Hareket ettik çokça: Denizlere açıldık, adaları gezdik; rumundan prensine, kaştan gözden uzakta oteller ziyaret ettik; Yazılar yazdım: faaliyet raporlarım blogta listeli. Tek melekem bu; daha da kanatlandırmak gerekli. Ağladım ve güldüm: iki kere, hüngür hüngür; pek çok kez katıla katıla. Neyse ki yanımda O vardı da katıldı bana. Çokça sıkıldım: Zamanın bu kadar geniş olmasına şaşırdım. İki Kesmeşeker konseri ve yol sonunda albümü ile güzel anlar yaşadık. Bu yıl sevgili dostum ile aramız daha iyiydi. Oturduk konuştuk; konuştuk ve dertleştik; dertlendik ve y...

Yıl sonunda bu şiiri okumak vaciptir: "Bir yıl daha bitiyor Düşlerim, tasalarım,yarım kalmış onca şey Her yıl biraz daha kısalıyor bir öncekinden Bana mı öyle geliyor Yoksa daha mı hızlı ilerliyor zaman İnsan yaşlanırken?" ( Murathan Mungan/Bir Yılın İlk Günleri )

Kesmeşeker'in yeni albümü, 7 yıl aradan sonra, çıktı!

Sinek Isırıklarının Müellifi'ni okudum. Pencere-korniş mesafesinin odayı ısıtmaması konusundaki sıkıntımı kitapta görmek tabii ki mutlu etti beni. Bir de halısahaya geç kalma telaşı... Ne güzel detaylar. Oğuz Atay'ın ölüm yıldönümü. O vesileyle kafcamus abimizin 4 yıl önceki yazısı, hizaya getirici nitelikte: http://www.radikal.com.tr/Radikal.aspx?aType=RadikalEklerDetayV3&ArticleID=867672&Date=21.09.2011&CategoryID=41 Orada da güzel detaylar var tabii ki. 2002 yazında hayatıma giren en önemli iki isimden biridir Oğuz Atay. 10. yıl vesilesiyle az ama hacimli külliyatı yeniden elden geçireceğim.

* Demokrasinin sınırları ve yeni siyaset - Birikim/Güncel. * İşgal et: Yeni hedef 10 Aralık -Bianet.

geçmişte yazdıklarımı okuyunuca hemen yeniden yazma isteğine savrulmam, hala kusmak istediklerimin olduğunu gösteriyor. İyi yanından bakalım: hala elimiz kalem tutuyor. Çıkardıklarımın, 7 mi 9 mu, boğum boğum boğazımdan rasyonel verilerle süreçlendirilmesi ürünün niteliğini değiştiriyor. Karşınızda olan biteni anlamış bir yazı: Eskiden hemen olsun-niye olmuyor-olmalı-hadi şimdi derken; zamanla herşeyin olması gerektiği gibi olduğuna vakıf olmam. (bu aralar da buna taktım değil mi?) o zamanlar da okuyup yazıyorduk, belki kendiimize misyonerdik ama yine de aktarıyorduk; aktar aktar-şimdi ancak kış çayları için girebiliyorum, eski kokular geliyor burnuma. biraz daha enerji birkaç yudum daha... hem eskileri şaraptan ve biradan alırdık karbonhidratı, şimdilerde adaçayı ve tarçın daha iyi gibi. bir de tabii geriye taranabilen yanlardan açılmamış saçlar. bunların hiçbir önemi yok. 5-6 yıl öncesi 20 yıldan daha eski gibi geliyor bazen. bunların hiçbir emaresi yok. sadece kayda geçebildiğim kad...