Kafatası

Biz içerideyken hayat devam etti, kafatasımız açıldı, düzeltildi, dikildi; dünyanın pek umrunda değildi, döndü durdu bildiği gibi. Günler ve geceler çok uzunmuş onu anladım,  küçücüğün başında beklerken. Başkası adına verdiğimiz kararlar içinde yine doğrudan beni etkileyen en önemliydi bu. 6 aylık çocuğu kafatasından ameliyat ettirmek. Hastane önünde sigara içenlerle beraber bekleyip durduk, şimdi de yaraların kapansın diye. Sor bi, seninki kapandı mı?

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Annemsiz ilk doğum günü

Çok gezen mi bilir çok okuyan mı?

Öyküler