muhasebe #15

Bu yıl bebeğimizi ameliyat ettirmek -karar vermek, beklemek, sonrasında benim için ayrılık, kavuşmayı beklemek, yaralar için sabretmek- hayatımızın en zor anlarındandı. Bu büyük mücadeleyi başarıyla atlattık. Yaralarımızı onarıyoruz. Onunla büyüdük, büyüyoruz. Yepyeni bir hayat: Tam koşturmaca. Geri kalan hayat, umutlu olmak için hiç fırsat vermiyor. İyi haber-kötü haber dengesinde, iyilere kavuşabilmek için çokça çaba sarf edip, kötülerden bir türlü kurtulamadık. Ölümler, bombalar, kan revan içinde, çekip gitme isteğiyle, ne yapmak lazımla dertlenip durduğumuz anlar kompartımanları. Gidiyoruz katarın gittigi yere doğru. Bambaşka memleketlerde tren yolculukları, en uzun süreli avrupa havası, bu yılın en farklı anlarıydı. Mesleğe dair umudu ayakta tutmak, yine tamamen bireysel çabalara bağlı. Daha iyi bir insan olma umudumda, yaşlılık-olgunluk daha fazla katkı sunacak sanıyordum. Yeni dertler, telaşımdan bir şey azaltmadı. Kendimi işe verip geri kalan dertlerden kurtulmak istesem de bu kez iş güç sorunun kaynağı haline geliyor. Buralara katlanma gücü gittikçe azalıyor. Hayalkırıklıkları hala boyunumu büküyor. Hala başkalarıyla boğuşacak enerjim ve cesaretim yok.  Yeni yıldan daha fazla güç kuvvet, mental direnç bekliyorum. Kendimle mücadele edebildiğim kadar insanlara da katlanabilmek için...