gece - gecenin sonuna yolculuk

"bu işte herhangi bir sorumluluğum olup olmadığını kurcalıyordum. Evim soğuk ve sessizdi. Esas gecenin yanında, benim için biçilmiş özel ve küçük bir gece gibi. Ara sıra dışarıdan ayak sesleri geliyordu ve yankısı odamın içinde daha yüksek sesle giriyor, vızıldıyor, sonra da sönüyordu... Sessizlik. Şöyle bir bakıyordum yine,dışarıda, karşıda hala birşey oluyor mu diye. Aslında olup biten, sadece kedi içimdeydi, kendime hep aynı soruyu sora sora.

Sonunda bu sorunun üstüne yatıp uyuyakaldım, kendi özel gecemde, bu tabutta, yürümekten ve hiçbir şey bulamamaktan o kadar yorulmuştum ki."

(Gecenin Sonuna Yolculuk/Celine/s.326)