Bugün burdayız, yarın nerdeyiz; ekmeğin emrindeyiz. Issız yollarda servis beklerken-bekleneni kaçırırken; uzun yolculuklarda uyumaya çalışırken-uyku gelmezken; sonsuz cümlelerde anlam ararken-bulamazken; amansız sınavlardan geçip daha iyi bir insan olma telaşındayken-beceremezken, yarın neredeyiz. Birkaç yılda nelerin değişebileceğini bilip, anlamak çözmeye yetmezken, tetikte olmak. Bekleyişin, derin ve sessiz alanı. Sınırların ve seçimlerinle örülen bir alan.
Annemsiz ilk doğum günü
Annemsiz ilk doğum günü. Pek çok şeyin ilki gibi, bunun da ilki varmış. Pazar günü mezarını ziyaret ettim, çiçek diktim. Umarım tutar ve büyür. Bu yaşa kadar pek çok işim tutmadı, ama dertleri içimde büyüdü. Yine de aynı şeyleri yapmaya devam ettim. Denedim ve yenildim. Kimi zaman beraberlikler ve galibiyetler de oldu. Daha önce yazdığım gibi orta sıralarda, "hem önemsiz hem de nemsiz bir yerde" hikayemiz geçip gitmeye devam ediyor. Bazı rutinleri bozmayı sevmiyorum, bu da öyle. Yaşayıp gidiyoruz işte, "yıllar geçiyor yaşlanıyoruz galiba..." Arada ufak tefek mutluluklar, küçük başarılar ve büyük umutlarla nefes alıp vermeye devam...
Yorumlar