"sesin senin"

"kahkaha kesin bir sınırdır senin sesin için;
geçmezsin kahkahaya. Bu da gülümsemeyi
senin tapulu malın yapar. Gülmek sende
gülümsemenin bir noktada taşkınlığı oluyor daha çok. Bu bakımdan gülümsenin
bütün öğelerini de birlikte getiriyor.
(...)
sanırım, bakışlarla
sesler arasında bir bağıntı kurulabilir.
belki de yanlıştır bu varsayım. Ama
doğru olsa, senin sesinle bakışın arasında
bir paralellik, hatta bir özdeşlik olduğu
görülebilir.
(...)
söz bitince senin sesin de biter; oysa
sözü tüketen sesler vardır; söz tükendikten
sonra başlayan sesler vardır. Senin sesin
sözle özdeş. Çığlık değil, düşünce senin
sesin.
(...)"

(Cemal Süreya/Sesin Senin/Sevda Sözleri)