hrant dink

Hrant Dink, 19 Ocak 2007'de herkesin gözü önünde öldürüldü.

"şu farklı ama aynı yollarda, göz göze gelip susanlar.
oysa ne kadar benziyorduk birbirimize: aldandığımız şeylerle.
aslında birer fincan sohbet, şehrin soğuğunda hepsi bu.
en iyi dostlarımız ölülerdi nedense,
insanlar ki çoğu anlamaz sözden."

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Çok gezen mi bilir çok okuyan mı?

 Avrupa'nın ortalarında dolandıktan sonra Anadolu'nun ortasına geri döndük. Arada batısında da konakladığımız oldu; elektrik kesintileri, yangınlar, sıcakla beraber. Gezip gördüklerimiz, hissettiklerimiz, ter ve yorgunluk iç içe geçti; içe aktarıldı. Bolca fotoğraf kayda geçti. Hafıza kaydı... Kayıp düşmesin diye anılar. "Çok gezen mi bilir çok okuyan mı?" denklemini birlikte götürmeye çalıştım her zaman. Ama para olunca zaman, zaman olunca para olmuyor çoğu kez. Zamanımız daha bolken paramız azdı; yine de kayıtlara eklenen çokça yer oldu. Kimisi 36'lık filmlerde, bazıları basılı kağıtlarda kaldı.  Şimdilerde çoğu dijital. Öncekiler soluyor, sonrakiler yer açılsın diye siliniyor bazen. Hafızalar doluyor; sıfırlamak gerekiyor. Gençlikten orta yaşlılığa, orta sınıf dertleri... Okudum ve yazdım; gezdim ve dolaştım. Tekken iki ve şimdi üç olduk. O da ayak uyduruyor bize, tin tin geziyor sokaklarda; seviyor. Yeni yollar aşındırmak için zaman ve para kollamaya devam.
Devamı

şöyle bir bakacak olursak

şöyle bir bakacak olursak geçmişe; hevesliydim, öğrenci kulübü yönettim, dergi çıkardım, yazılar yazdım,  insanlarla konuşmaya inandım, duvara yazılar astım, fanzin çıkarttım, siyah ve beyazdım, nettim, mesaj vermek istedim, fotokopiciler ikinci evimizdi, makinelerin sıcaklığında ısındım, gruplar kurdum, insanları bağladım, insanları ağırladım, yazılar yazdım (söylemiş miydim?) müzik gruplarının peşine düştüm, fan oldum, sahne ışığı, bira satışı, kulüp kurdum, imza aldım, sarıldım, konserleri takip ettim, beş bin kişiyle omuz omuzaydım, sıcaktı, yoruldum, uykum geldi, insanlarla konuşmaya inancımı kaybetmeye başlamıştım, yazılar yazdım (orasını biliyoruz) trenlere bindim, uzun uzun yollara düştüm, insanlar etrafımdaydı, konuşmadım, seyrettim, dinledim, dinlenmedim, kendi başımaydım, başka binler de oldu, misafirlerim oldu, ev sahipliğim ve konukluklarım, kafam iyi oldu, kötü oldu, iyi kötü yaşıyordum, gezip dolaştım, otobüs koltuklarında ısındım, vagonlarda terledim, uçaklara ...
Devamı

Kedi

 Çok değil 6 ay önce bir kediyle evde tek başına kalacaksın deseler, hadi oradan derdim. Oradayım, hadi bakalım. Oradaydım diyelim... Bu seneki yaz bekarlığımda, 20 günü aşkın Tugger kediyle (tagır, tagış, can can gibi kod adları da var) baş başa, yan yana, omuz omuza geçti. Bugün de beraber yolculuğa çıkacağız. Bu da bir ilk; kediyle yol. Tagır, iyi bir dinleyici çıktı; anlattıklarımı sorgulamadan dinledi. Ama boş gözleri, bana boş konuştuğumu hissettirdi bir yandan da; boş konuşmamak için sustum. Susturucu bir özelliği de varmış demek ki.  Tüyüyle, mamasıyla, sevmesi, kızıp bağırması, nerede bu diye ev içinde aranmalarıyla yaklaşık 5 aydır kedi deneyimi yaşıyoruz. Evin yeni üyesine alışmak zor olmasa da arada bir tetiklenen alerjim, uzun zaman dışarıda vakit geçirince eve gitsem iyi olur hissi sıkıntılı zamanlar da yaşattı. Zaten evcil olan beni iyice eve bağladı. Ama geçen yılki yaz bekarlığı günlerimde neyle oyalanıyormuşum diye de sordurttu.  Eve giren her şeyle kurd...
Devamı