grafiti

Firenze Garı'na girerken, bir kaç kilometre devam etmiş olabilir, grafitiler süslü duvarlarla yolculuk ediyorsunuz. Bologna'da da oldukça popülerdi, tarihi mekanlar haricinde, neredeyse her binaya imza atılmıştı. Vertumnus'un yorumu, "belediye, 'madem önleyemiyoruz, alın gençler bu duvar da sizin olsun' demiş galiba" oldu; bir şekilde bunu da turistik öğe haline getirmişler.




Sadece duvarlar değil, vagonlar da sanat eseri haline dönmüştü. Aslında bu şekilde bazı vagonlar özel olarak grafiticilere teslim edilebilir. Mesela, günün birinde bir deplasman vagonumuz olsa, onu özel olarak çizdirsek-boyatsak! Bizdeyse bildiğim kadarıyla, vagonları fısfıslarken, görevlilerce kovalanıyor grafiticiler.



Bir de şarkısı var, Kargo'nun Sevmek Zor albümünden kıyıda köşede kalmış, "Graffitti"; oradaki günlerimize pek güzel bir fon oluşturabilir, kaydını bulamadım ne yazık ki:

Duvarlarda bir resim,
Güç versin bize.
Yalan bizden yanaysa sır versin bize.
İçimi kemiren kımıltı,
Yön versin bize.
Yıktığım tüm insanlar söz versin bize...

Bunları düşünmek acını azaltsın.

Bu bir rüyaysa,
Beni sen uyandırma
(oooooo)
Eğer uyanıksam,
Beni asla uyutma!

Rengarenk bir fısıltı,
Az gelsin bize;
Özgür bir soy için sen sabahı bekle.
Ruhumu kemiren bu boşluk,
Dar gelsin bize.
Geceyi boyayan güneş haykırsın bize...