gövde mövde dedik, yine sakatladık gövdeyi... yine yeniden sol kol beyazlar içinde. bel de deforme... önceki haftanın ağız açtırmayan, çorba bile içirmeyen diş ağrısından sonra şimdi de yürütmeyen bir ağrı, tek kolu kalmış canavar evde. büyük sonuçlar çıkarmaya meyilliyim: ilkinde hata, ikincisinde trajedi bu. e kendime bi trajedi yazarı arıyorum zaten... bula bula blogu buldum sadece.

yahu ben geçen sefer yemek bile yapmaya başlamıştım, böyle böyle... neyse ki bukez yalnız değilim, tek kolum olsa da kolum kanadım var. yoksa nasıl merhem süreceğim kçıma!

ilkinde hızardı, şimdi nazar. herşey iyi-güzel-olması gibi derken, azar azar toparlan çağrısı mı acep?

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

41'den

Annemsiz ilk doğum günü