Böyle suskunluk zamanlarında, konuşulmayan kelimeler içeride yeni doğacak kelimeleri de boğuyor. zaten yeteri kadar sayım yok onlar da birbirini tüketiyor. Konuşkan değilimdir;  çoğu zaman konuşma isteği dahi duymam, ama bazen arayı kapatmak için boş konuştuğum oluyor. Kendini aradan kurtaran bazı kelimeler yeni bir sessizlik-suskunluk döngüsüne kapılmamak için aradan çakıp kurtulmak istiyor olabilir o anlarda. Susarken gelecek diğer kelimeleri de yok ettiğimi düşündüğüm için bazen kendi kendime konuşup ses tellerini çalıştırmaya çabalıyorum. O zamanlarda da sanki geçen zamanda yeni bir ses edinmişim gibi şaşırıyorum.

Yorumlar

ligea dedi ki…
konusmayı sevmeyen adamlar kadınlar için ders vermek nası bişey acaba. kendi sesimle fazla yüzgöz oluyormusum gibi geliyor bana misal
yavuzy dedi ki…
derste de susuyorum bazen. sıkıldınız mı diye soruyorum. (tuzak soru!) ben sıkılıyorum çünkü.

Bu blogdaki popüler yayınlar

41'den

Annemsiz ilk doğum günü