kabuk

Sansürlendik geldik. Suçlu gibi hissettim kendimi, aslında suçluyum tabii... Anlattığım için. Aslında susup bi köşemde otursaydım kimseye zarar vermeyecektim.

Kabuğumdan çıkma denemelerim elime yüzüme buluşarak son buluyor. Sinirler-gerginlikler-öfkeler-hayal kırıklıkları-korkular üretiyor dışarıda gezip tozmalarım, bana ve herkese... "Beceriksiz ve korkak bir hayvan" olduğumu daha ilk postta söylememiş miydim? hmm...

Kabuğa geri dönüp, insanları rahat bırakmam gerek sanırım.

Yorumlar

serdanka dedi ki…
Sen kendi halinde iyisin. Herşeyi gerçek gibi görmemek huyu olan güzel bir hayvansın aslında :) İyisin iyi :)

Bu blogdaki popüler yayınlar

41'den

Annemsiz ilk doğum günü